Duch

Ótal greinar, baekur og rigerdir hafa verid skrifadar um Khmer Rouge, margar hverjar alveg einstaklega gódar. Tad lídur varla sá dagur ad Cambodia Daily, eitt helsta dagbladid í Kambódíu, sé ekki med grein sem tengist Khmer Rouge á einhvern átt, sérstaklega núna tegar réttarholdin yfir Duch og odrum medlimum eru komin af stad. Sérstakur dómstóll var settur sérstaklega til ad reada mál sem tengjast Khmer Rouge árunum, en audvitad er alltaf sagt í hinu ordinu ad hann hafi verid stofnadur of seint. Margir teir sem voru í valdastodum hafa dáid, adrir horfid og enn adrir verda mogulega aldrei daemdir. En fyrsta skrefid hefur verid tekid med málinu gegn Duch, hinum alreamda yfirmanni S-21 eda Tuol Sleng, sem ég hef talad um ádur.

Hann hefur lengi vel verid andlit Khmer Rouge, sérstaklega eftir ad Pol Pot lést. S-21 var svo ógurlegt, svo hrikalegt ad fólk trúir varla enn tví sem gerdist á teim stad. En tad ótrúlegasta vid tetta allt saman er mogulega saga Duch. Frá um 1980 til 1999 var Duch týndur, gjorsamlega horfinn. Jordin virtist hafa gleypt hann og margir héldu ad hann hefdi annad hvort flúid land eda var daudur. En svo var sko aldeilis ekki. Árid 1999 fann Nic Dunlop Duch í kambódsku torpi, og skrifadi hann um tessa reynslu í The Lost Executioner: A Story of the Khmer Rouge, hreint út sagt alveg frábaer bók sem allir turfa ad lesa. Eftir ad hann fanst Duch fangelsadur í sjo ár tangad til hann var loksins faerdur fyrir framan dómstóla, tetta var alltof langur tími, hreadilegt fyrir alla ta sem misstu aettingja í S-21. Ofan á allt saman kom tad sídan í ljós ad Duch hafdi unnid, undir dulnefni, fyrir amerísk hjálparsamtok á landamaerum Tealands. Súrrealisminn er hreint út sagt ótrúlegur.

Ég fagna tví ad loksins, loksins virdist eitthvad vera gerast í tessum málum en á sama tíma virdist tetta vera alltof seint. Dagurinn í dag var ekkert odruvísi heldur en allir hinir dagarnir, fólk hefur hreinlega gefist upp, og er haett ad vonast eftir tví ad ríkisstjórnin hjálpi tví. Tessu verdur ad breyta.

Liðsmaður Rauðu Kmeranna ákærður fyrir glæpi gegn mannkyninu

Athugasemdir

[el-Toro, 31.7.2007 kl. 18:38]

sæl Sigríður, það er alltaf jákvætt og ánægjulegt þegar fólk bloggar hér á mbl.is sem hefur virkilega vit á hlutunum. 

eitt sem ég heirði í viðtali á bbc fyrir nokkrum mánuðum að ástæða þess að þessir menn eru ekki fyrr en nú dæmdir, er sú að ráðamenn landsins telji ekki tímabært sökum þjóðarsálarinnar í landinu.

ég hef reindar lesir mér soldið til um þetta, en ekki eins vel og þú reindar, en bandaríkjamenn eru mikið að pressa á stjórnvöld í kambútseu að hraða málunum.  skrítið að maður hafi ekki heirt af þessum óþolinmæði hjá þeim fyrr en síðustu ár.

[Gunnar Kr., 1.8.2007 kl. 22:50]

Jú, það er svo sannarlega tími til kominn að sækja þessa menn til saka fyrir þjóðarmorðin í Kambódíu. En eftirlifendur þurftu víst tíma til að jafna sig á þessum ósköpum.

Það er hrikalegt að koma, bæði í Tuol Sleng (S-21) menntaskólann sem breytt var í yfirheyrslu- og pyntingabúðir og Choeung Ek (Killing Fields/Dauðavellir) en ég upplifði hvort tveggja fyrir hálfum mánuði. Nú eru báðir staðir minnisvarðar um þjóðarmorðin '75-'79, en það voru víst Víetnamar sem gerðu árás á Tuol Sleng. Rauðu khmerarnir sem voru við pyntingar þar náðu flestir að flýja, en myndir höfðu verið teknar af aðstöðunni, sem var þannig að skólastofum á fyrstu hæð var breytt í yfirheyrsluherbergi. Það var dýnulaust rúm á miðju gólfi og þar var fórnarlambið bundið niður á meðan ýmsar aðferðir voru notaðar til að ná "tilætluðum upplýsingum", en flestum yfirheyrslunum lauk með dauða. Á efri hæðum var skólastofum skipt niður í litla klefa, sums staðar með múrsteinsveggjum, sums staðar með tréveggjum. Göt voru brotin á milli stofa, svo auðveldara væri að komast innan húss á milli fangaklefa.

Um 1,7 milljónir manna, kvenna og barna dóu, en Rauðu khmerarnir, undir stjórn Pols Phot, tóku fólk höndum af ýmsum ástæðum. Allir útlendingar og þeir sem tengdust fyrri stjórn Kambódíu, sérfræðingar og allt menntafólk, jafnvel bara fólk sem gekk með gleraugu, Búddamunkar, samkynhneigðir og ýmsir aðrir sem þeir töldu ógna landi og þjóð, voru umsvifalaust handteknir og síðar pyntaðir og teknir af lífi.